Jeśli spędzasz trochę czasu w mediach społecznościowych, prawdopodobnie natknąłeś się na memy, które obiecują ujawnić głęboką prawdę o Twojej osobowości na podstawie interpretacji szybkiej wizualnej łamigłówki. Jeden szczególnie popularny mem przedstawia siatkę kwadratów z podpisem: „Liczba kwadratów, które zobaczysz, ujawni Twoją największą wadę”. Z prostą instrukcją: „Policz, ile kwadratów widzisz!”, ten viralowy obrazek obiecuje zdiagnozować Twoją największą wadę w kilka sekund.
To wciągające. To zabawne. To godne udostępnienia. Ale czy ma to jakiekolwiek podstawy w psychologii lub teorii osobowości? Ten artykuł zgłębia naturę tych memów, analizując historyczny kontekst iluzji wzrokowych, sposób, w jaki nasze mózgi przetwarzają kształty, i dlaczego tak chętnie wierzymy, że pojedyncza zagadka może ujawnić naszą „największą wadę”. Przy okazji zgłębimy psychologię stojącą za samooceną, omówimy pułapki nadmiernego upraszczania złożonych cech ludzkich i wskażemy bardziej wiarygodne ścieżki do prawdziwego samopoznania.
Ten artykuł, liczący ponad 5000 słów, ma na celu kompleksowe omówienie tematu, od percepcyjnych skrótów mózgu po kulturowy głód natychmiastowego poznania samego siebie. Ostatecznie przekonasz się, że choć memy mogą być przyjemną rozrywką, to jednak nie zastąpią sensownej autorefleksji ani rzetelnego wglądu psychologicznego.
2. O czym jest ten mem?
Mem, o którym mowa, jest prosty. Zazwyczaj przedstawia kwadrat podzielony na kilka mniejszych kwadratów. Na pierwszy rzut oka można dostrzec 4 lub 9 kwadratów, ale po bliższym przyjrzeniu się można zauważyć ich więcej: być może 16, 18, a nawet więcej, jeśli zliczyć nakładające się formacje. Niektóre wersje memu różnią się układem, ale istota pozostaje ta sama: zestaw linii tworzących wiele kwadratów.
Obok lub nad obrazkiem znajduje się pogrubiony napis: „Liczba kwadratów, które widzisz, ujawni twoją największą wadę”. Następnie znajduje się krótkie podsumowanie:
Jeśli widzisz X kwadratów, jesteś impulsywny.
Jeśli widzisz liczbę Y kwadratów, jesteś zbyt wrażliwy.
Jeśli widzisz liczbę kwadratów Z, jesteś arogancki.
Albo jakiś inny zestaw „diagnoz”, które rzekomo mają uchwycić twoją największą wadę. Dokładne liczby i „wady” mogą się różnić w zależności od wersji, ale główna idea pozostaje ta sama: sposób, w jaki wizualnie przetwarzasz tę zagadkę, rzekomo wskazuje na coś głębokiego i specyficznego w twojej osobowości.
Oczywiście, łatwo zrozumieć, dlaczego taki obrazek staje się viralem. Jest interaktywny (ludzie muszą liczyć kwadraty), obiecuje osobiste spostrzeżenia i zachęca do porównań społecznych („Ile kwadratów widziałeś?”). Ale jak zobaczymy, przeskok od „ile kwadratów” do „twoja największa wada” jest ogromny i nie znajduje potwierdzenia w żadnych prawdziwych badaniach psychologicznych.
3. Krótka historia zagadek i iluzji wizualnych.
Zagadki i iluzje wizualne fascynują ludzkość od wieków. Starożytni greccy filozofowie, tacy jak Arystoteles, kwestionowali naturę percepcji i to, jak nasze zmysły mogą nas oszukiwać. Na przestrzeni wieków artyści, matematycy i naukowcy opracowali coraz bardziej wyrafinowane metody, aby wykazać, że to, co widzimy, nie zawsze jest tym, co myślimy.
3.1 Rola geometrii w złudzeniach optycznych
Złudzenia geometryczne zawsze były popularną odmianą. Linie, kształty i kąty mogą być ułożone w sposób, który zaburza nasze poczucie perspektywy, skali lub ciągłości. Na przykład:
Iluzja Müllera-Lyera polega na użyciu linii przypominających strzałki, aby dwa identyczne odcinki wydawały się mieć różną długość.
Kwadrat Kanizsy stwarza iluzję świecącego kwadratu, który w rzeczywistości nie ma żadnych konturów, a jedynie jest sugerowany przez strategicznie rozmieszczone kształty „Pac-Mana”.
Podobnie łamigłówki, które wymagają od nas liczenia kształtów, niezależnie od tego, czy są to trójkąty, kwadraty czy koła, opierają się na fakcie, że nasz mózg często ma trudności ze śledzeniem wielu nakładających się lub zagnieżdżonych obiektów.
3.2 Popularyzacja w XX wieku
W XX wieku czasopisma i gazety często publikowały łamigłówki polegające na „policz kształty” w celach rozrywkowych. Łamigłówki te były zazwyczaj prezentowane jako łamigłówki, a nie testy osobowości. Era internetu wzmocniła te iluzje, przekształcając je w treści wirusowe, zdolne do szybkiego rozprzestrzeniania się za pośrednictwem mediów społecznościowych.
Mem „policz kwadraty” wpisuje się zatem w długą tradycję wizualnych łamigłówek. Nowością jest twierdzenie, że percepcja bezpośrednio ujawnia głęboką wadę charakteru – twierdzenie, które łączy tradycję łamigłówek z psychologią popularną.
4. Dlaczego tak nas pociągają wyzwania związane z liczeniem kształtów
Łamigłówki wizualne, zwłaszcza te polegające na liczeniu kształtów, odwołują się do kilku aspektów ludzkiej psychologii:
Ciekawość: Chcemy się dowiedzieć, czy uda nam się znaleźć wszystkie kształty: jest w tym element wyzwania i rywalizacji.
KONTYNUUJ CZYTANIE NA NASTĘPNEJ STRONIE 🥰💕
